“En dan stopt daar zo’n Porsche met een Duitse man en vrouw. Die man was duur gekleed. Ze wilden wel iets van ons kopen, geld was geen probleem want dat lag in de auto. 250.000 euro. Ik dacht: dit klopt niet.”
Twee dagen trok de rechtbank in Groningen uit voor de behandeling van een ‘grote’ drugszaak. Een zaak waarbij vier verdachten bijna een jaar zijn gevolgd door politie.
Codenaam: Cuatro. Zo heette het onderzoek. Het zou gaan om een criminele organisatie omdat –volgens het openbaar ministerie- geweld zou zijn gebruikt om concurrenten uit te schakelen.
De vier heren, waarvan één nog vastzit voor een ander delict, werden vanaf april 2010 in de gaten gehouden nadat politie door informanten werd getipt. Er zouden kilo’s drugs naar Duitsland zijn verkocht en vervoerd met als werkplek de ‘growshop’, die direct bij binnenkomst in de stad zichtbaar was. Al tijden een doorn in het oog van de gemeente Groningen.
Ook zouden er enorme bedragen via wisselkantoren naar Marokko zijn gesluisd. De heren werden een jaar lang telefonisch getapt, peilbakens werden onder auto’s geplaatst en getuigen werden gehoord. Daar hoorde ook een financieel onderzoek bij en schaduwen. Toch ontbrak keihard bewijs. De verdachten werden nog steeds verdacht maar waar was het bewijs?
Twee Duitse pseudokopers werden ingeschakeld nadat het onderzoek niets had opgeleverd. Drie weken later. De eerste contacten werden gelegd. In een Porsche kwamen de undercoveragenten naar de growshop. Eerst vroegen ze voorzichtig naar prijzen, later begonnen ze over het kopen van veel kilo’s. Maar liefst meerdere keren per week kwamen de pseudokopers naar Groningen. Onder het mom: kopje koffie drinken. Of de heren mee wilden naar Spanje, naar luxe huizen en naar Duitsland. Naar mooie casino’s. Het hoefde hen niets te kosten.
Met name Elia (39) –de werknemer in de growshop- was bij de undercovers erg in trek. Langzaamaan werd een afspraak gemaakt om een kilo hasj te kopen. Ze zouden er nog over bellen. In verdekte taal. Elia voelde nattigheid en gaf een onjuist telefoonnummer op. Hij wilde de vrouw niet direct afwijzen omdat ze zo mooi en aardig was maar het ging hem allemaal te ver.
Bij één van de afspraken in een café in de stad liet Elia weten dat hij vastzat. Wat niet zo was. Hij wilde de ‘kopers’ afschrikken. Wat niet gebeurde. De pseudo ’s bleven aandringen. Kwamen onverwacht vaker langs. “Soms zat die vrouw de hele dag in de groeishop bij mij. Ik werd er zenuwachtig van. Ik dacht: dit klopt niet.”
Uiteindelijk werd er toch een koop gesloten en wel op 18 maart 2011. Eén kilo werd gekocht. Voor 15.000 euro. Eerst wilden de pseudo’s een grote handel opzetten met de heren-verdachten maar alleen wat kopen was minder opvallend. En dat terwijl deze pseudokopers zelf in cocaïne zeiden te handelen. Elia wilde niets met harddrugs te maken hebben. Hasj konden ze wel kopen. Nog één keer dan. Op 8 april 2011 werden 15 hele kilo’s gekocht. Het geld voor de koop lag in de Porsche. 250.000 euro. Op het moment van leveren, het geld werd al geteld, werden de heren in hun kraag gegrepen. Op meerdere adressen in Groningen werden invallen gedaan. Kilo’s hennep en grote geldbedragen in contanten werden gevonden. Ook een aantal wapens.
De verdachten ontkennen. Eén verdachte zegt gewoon hard te hebben gewerkt voor het geld wat onder zijn bed is gevonden, zo’n 40.000 euro. “Ik heb nog nooit een uitkering gehad.”
De officier van justitie vind dat de heren niet alleen professioneel hebben gehandeld maar ook hebben uitgevoerd. “Wie drugs verkoopt aan een Duitser, weet dat het de grens over gaat.” Ze eist voor twee van de daders 3 jaar. Voor de andere twee, 30 maanden.
Advocaten pleitten afgelopen vrijdag voor vrijspraak omdat volgens hen sprake was van uitlokking. De undercovers kwamen met het initiatief. Dat is in strijd met de regels. De verdachten hielden zich oppervlakkig, gaven zelfs valse telefoonnummers op maar de agenten -in hun Porsche- bleven komen. Op het moment dat één van deze agenten met 5000 euro 1 kilo wilden kopen, zou er sprake zijn van uitlokking. Dit, omdat het onderzoek wat eerder was opgestart geen resultaat boekte en dus afgerond had moeten worden. Maar ineens, na drie weken stilte, werden undercoveragenten ingeschakeld.
Uitlokking? Of toch waar? Geen uitkering nodig hebben is met 40.000 euro onder je bed nogal logisch. Ik ga snel kijken, wie weet…
De rechtbank heeft meer tijd nodig om tot een oordeel te komen, daarom is de uitspraak in deze zaak pas op 17 augustus.
* Mijn rechtbankverslagen zijn gebaseerd op de werkelijke gebeurtenissen en feiten genoemd in de rechtbank. De namen van slachtoffers, verdachten en daders zijn gefingeerd. Soms ook woonplaatsen. Uit veiligheidsoverwegingen.
