Verkeersongeval met lichamelijk letsel

Een ongeluk zit in een klein hoekje, zegt men. Dat overkomt mevrouw Baars (65 jaar) uit Haren.

Mevrouw rijdt met haar auto vanuit de Vondellaan richting de Korte Dreef aldaar om een boodschapje te doen voor haar ernstig zieke man thuis. Zij wil linksaf slaan. Plots hoort ze een enorme knal. Ze schrikt zich wezenloos en stapt snel haar auto uit. Op de grond ligt mevrouw Bos. Behoorlijk gewond. Haar fiets ligt met nog draaiende wielen verbogen op het wegdek.

Mevrouw Baars helpt totaal overstuur haar slachtoffer en getuigen bellen politie. Een ambulance brengt het slachtoffer naar het ziekenhuis. Er volgt een verkeersongeval-analyse om exact vast te stellen hoe dit heeft kunnen gebeuren. De weersomstandigheden zijn gunstig, het is droog, geen mist of gladheid. Er is goed zicht. Een getuige verklaart dat ‘mevrouw Baars wel heel erg ver naar rechts reeds alvorens zij de bocht naar links nam’. De fietser zou zijn geraakt aan de rechterkant van de auto.

Mevrouw Baars is, logisch, erg geschrokken. Ze kent haar plek en biedt het slachtoffer in het ziekenhuis een boeket bloemen aan. Ze belt de dochter op van het slachtoffer en wil graag haar welgemeende excuses aanbieden en zeggen dat het haar spijt. Slachtoffer Bos wil daar niets van weten. Temeer omdat ze onder het mes moet om de extreem beschadigde huid van haar arm te herstellen. Haar pezen in haar armen zijn gescheurd en haar vingers uit de kom. Haar arm wordt hersteld met huid van haar been. Het herstel van mevrouw Bos zal maanden duren.
Contact met mevrouw Bos is niet mogelijk. Wel met haar dochter. Mevrouw Baars belt ook regelmatig met haar op om naar het slachtoffer van het door haar veroorzaakte ongeluk te vragen. Het slachtoffer blijft bij haar verklaring dat ze bovenop de motorkap is geknald en dat ze de veroorzaakster niet wil zien. Ze dient daarentegen geen schadevergoeding in.

De kruising Vondellaan- Korte Dreef, daar is iets mee.
Daar zit een hele rare bocht in. Wil je naar links, dan moet je de bocht eerst heel ruim nemen naar rechts en dan schuin naar links. Niet teveel naar rechts want dan raak je een lantaarnpaal, het komt op de meter nauwkeurig.

Aan de rechters verklaart mevrouw Baars: ”Ik ben daar bekend. Ik rij er vaak. Mevrouw Bos reed op de fiets in –wat je noemt- mijn dode hoek”.

Haar wordt verweten: verkeersonveilig gedrag. En dat is een misdrijf.
Officier: ”Ook al is het een bocht met een vreemde stijl, mevrouw is onvoorzichtig geweest. Al reed ze met een geringe snelheid. Ik eis dan ook een werkstraf van 60 uren en een rijontzegging van een half jaar”.

Mevrouw Baars heeft haar laatste woord in de rechtbank. Haar zieke man zit achter haar.

“Ik heb dit niet expres gedaan. Mijn man is zeer ziek. Hij moet naar het UMCG voor bestralingen en een nieuwe chemokuur, ik kan de auto niet missen. Ik wil die werkstraf wel doen. Graag zelfs. Ik heb contact gezocht met het slachtoffer en heb begrip voor haar ontwijken maar neemt u mijn mijn rijbewijs niet in. Niet zolang ik mijn man nog kan opzoeken in het ziekenhuis”…..

Laat de rechter goed wikken en wegen.

65 jaar, 60 uren werkstraf en het rijbewijs inleveren. Laten we hopen dat de taxi op tijd komt…

Ik wens u een goed weekend en mocht u op pad gaan: rij voorzichtig!

Uitspraak volgt in deze zaak over twee weken.

.

De uitspraak: 40 juur werkstraf. Haar rijbewijs hoeft ze niet inleveren.