Joop en Gerard zijn kameraden voor het leven.
Dat blijkt wel als Joop (52) deze week weer in de rechtbank verschijnt (dit is de tweede zitting in deze zaak) omdat hij zijn maat Gerard heeft gestoken met een mes en dat nog wel na een reuze gezellige avond.
De heren zijn in de nacht van 2 augustus bij elkaar en drinken bier. Veel bier. En ze blowen. Daarbij luisteren ze naar klassieke muziek.
Omdat het bier gaandeweg de nacht op raakt, bestellen ze een taxi die bier voor hen meeneemt.
“Het blijft nog lang best gezellig”, zegt Joop.
Diep in de nacht wordt Gerard vervelend, zegt Joop. Hij “auwehoert” en wil ineens gaan koken. Bami, in de keuken van Joop. Joop heeft daar totaal geen zin in en de inmiddels aangeschoten vrienden krijgen een woordenwisseling. Joop is er flauw van en wil dat Gerard vertrekt. Het loopt uit de hand. Joop pakt een mes uit de keuken, zwaait er wat bedreigend mee heen en weer en steekt Gerard. In de zijkant van zijn borst.
Ze schrikken beide hevig maar Joop heeft niet in de gaten hoe ernstig het is. Gerard zegt nog dat hij voelt dat hij leegloopt, dat het leven uit hem vloeit. Joop kijkt en meent dat het met een hechtingkje wel klaar is. Hij geeft de telefoon aan de gestoken Gerard met de bedoeling dat Gerard zelf maar even 112 belt. Vlak voor de ambulance komt zegt Gerard tegen Joop dat hij geen aangifte zal doen van dit bizarre gebeuren. Dat hij wel zegt dat hij ergens buiten is neergestoken door een donkere man.
Echte makkers.
Maar de gezelligheid is wel voorbij. Over. En de vriendschap ook.
Gerard ligt zo’n dag of tien in het ziekenhuis en bedenkt zich. Hij lijkt wel gek als hij hier niets mee doet en verteld aan de politie wat er is gebeurd.
Joop wordt aangehouden.
Joop zegt dat het een onbedoeld, onhandige keus was om het mes te pakken maar dat hij de bedoeling nooit heeft gehad om hem te steken. Het was een ongeluk. Er is nooit opzet geweest.
Gerard zegt dat Joop hem zomaar aanviel en stak. Willens en wetens. Het was een gerichte aanval. Jazeker, Joop wilde hem neersteken. Hij had gezegd dat hij geen aangifte zou doen omdat hij bang was geworden voor Joop.
Volgens de officier is het moeilijk te achterhalen welk verhaal nu het ware is, en daar gaat het hem om. De waarheid. Was het een in blinde woede ontstane steekpartij, of was het een ongeluk en liep Gerard in het mes? Het is allemaal erg onduidelijk. Het verhaal van Joop is het meest aannemelijk.
Als er geen opzet in het spel is geweest, dan moet Joop worden vrijgesproken van poging tot doodslag. Dan is er echter nog wél de bedreiging en die liegt er met een mes ook niet om. Voor die bedreiging eist ze een straf die gelijk staat aan de weken die Joop al heeft gezeten, en een maand voorwaardelijk. Plus een schadevergoeding van duizend euro.
Joop krijgt het laatste woord, draait zich om naar zijn maat, steekt zijn armen dramatisch uit en zegt: ” Het spijt me verschrikkelijk, kerel”.
Dit schiet Gerard verkeerd. HIJ is degene die het laatste woord wil! Hij is het niet eens met de officier en gaat staan. En óf Gerard wel gestoken was. Hij trekt -live in de zittingszaal- zijn t-shirt uit en laat de gehechte wonden zien. “Ben ik niet gestoken?? ” zegt hij nog maar de rechter zegt dat hij zijn shirt onmiddellijk moet aantrekken, anders zal hij worden verwijderd uit de zaal.
Volgens Joop is alles gezegd tijdens zijn tweede, laatste woord.
De uitspraak was op 30 december. Volgens de rechtbank is het een ongelukkige samenloop van omstandigheden geweest. De rechtbank gaf Joop wél een celstraf van 45 dagen, waarvan 30 voorwaardelijk, vanwege de bedreiging.
