Het NFI (Nederlands Forensisch Instituut) constateerde een lage concentratie van het middel Paroxetine (anti –depressivum) in het bloed van S. Was dat van invloed op de daden waarbij Renske Hekman en agent Dick Haveman werden vermoord? Er zijn deskundigen die zeggen dat het middel wel degelijk van invloed is geweest op de woede uitbarsting van S. op de fatale 13e april in 2011. Dat was de vraag die op de tweede dag van het Baflo- proces centraal stond. Andere deskundigen zeggen dat het middel juist niet van invloed is geweest. S. gebruikte het middel sinds zeven jaren.
Volgens de advocaat van S. staan er aanwijzingen in het rapport te vinden die er op duiden dat S. handelde in een psychose. Vandaag waren er een aantal deskundigen in de zittingszaal aanwezig om hun bevindingen en onderzoeken toe te lichten.
S. Gebruikte Seroquel (1 pil per dag) i.v.m. zijn posttraumatische stress en Paroxetine. De Seroquel werd stopgezet in februari 2011 en de Paroxetine werd langzaam afgebouwd. In zijn huis werden echter nog 481 pillen aangetroffen. De vraag rees bij de rechters of hij dit middel ooit geslikt had.
Het afbouwen van het laatste middel ging minder goed. S. voelde zich daar niet goed bij. Ook werd in die periode duidelijk dat S. niet zou kunnen blijven in Nederland. Op advies van de arts werd besloten het middel weer op te voeren. S. maakte zich zorgen over zijn wel of niet kunnen blijven. Gisteren werd al pijnlijk duidelijk dat S. met nog meer meisjes heeft gevraagd een relatie te beginnen terwijl hij toen al een relatie met Renske had. Een vaste relatie en kinderen krijgen. Dit zou hem een verblijfsvergunning opleveren en dat wist hij. Wel spraken hij en Renske over verhuizen naar Duitsland om daar een gezin te stichten.
Er gingen een heleboel mensen vanuit dat S. psychotisch was op de dag van de moorden. Hij werd zeven weken onderzocht in het Pieter Baan Centrum. Hij zou niet lijden aan een stoornis en er zou geen verband zijn tussen het middel en het drama. Deskundigen verklaarden vandaag verschillend. S. zou onder invloed van dit middel de moorden kunnen hebben gepleegd, tot aan verklaringen dat het ‘bijna zeker niet zou kunnen’. Uitsluiten behoorde tot de mogelijkheden maar helemaal zeker kan niets worden gesteld. De conclusie op dag twee van de zaak Baflo was rond een uur of twee dan ook: Alles kan.
Volgens deskundige A. Loonen, hoogleraar farmacotherapie, kan het gebruik van paroxetine kan leiden tot geweldsincidenten. S. zou duidelijk uit zijn evenwicht zijn door op en afbouw van medicatie. De effecten zijn volgens Loonen wel erg verschillend per individu. De combinatie Paroxetine met biologische eigenschappen kan invloed hebben op dat evenwicht. Loonen: “ Er is alleen een causaal verband als verschijnselen optreden als je zeker weet dat iemand slikt, en ze verdwijnen als hij ermee stopt.” Ook schreef Loonen in een rapport dat S. niet zo zeer leugenachtig was maar dat er meer sprake was van ‘pathalogica fantastica’. Hoe betrouwbaar waren of zijn de verklaringen van S. Saillant detail is de vermelding dat S. op zijn kamer in het Pieter Baan Centrum een boek over ‘Psychiatrie’ had liggen. Dat was een psychiater opgevallen.
Deskundige Takkenkamp redeneerde compleet anders. S. zou in een volledige staat van psychose verkeren. Een hele erge. Deze deskundige is gevraagd door de verdediging van S. Takkenkamp zou 4.000 euro hebben ontvangen voor zijn bevindingen. De verdediging zal nooit blij zijn met de stempel: volledig toerekeningsvatbaar want dan zou het maandag kunnen gaan om een levenslange straf als eis voor twee maal moord, twee maal een poging tot en mishandeling. Is de invloed van het middel op de geestestoestand van S. wél te bewijzen, dan staat de deur bij de TBS- kliniek nog altijd op een kier. Welke bevindingen ook, maandag aanstaande zal het Openbaar Ministerie de strafeis onderbouwen.
Wordt vervolgd, aanstaande maandag 11 februari.
