Jim is wat men noemt een ‘veelpleger’.
Hij houdt zijn eigen regels er op na en indien hij wordt tegengesproken, komt de dader in hem los.
Een café in Groningen heeft hem de toegang voor drie jaren ontzegd. Dat is niet niks. Dan heb je goed je best gedaan om zoveel mogelijk trammelant te schoppen. De drie jaren zijn nog niet voorbij. Jim is toch maar zo brutaal te verschijnen. Loopt naar binnen alsof hij een graag geziene gast is maar wordt onmiddellijk verwijderd. Jim slaat in woede even een glazen deur bij de garderobe kapot en moet nu maken dat hij er uit gaat.
Eenmaal bij de buitendeur, komt het tot een woordenwisseling met de portier en eigenaar van het café. Jim schreeuwt: “Ik ga jou slaan, zodat je dit nooit weer doet”. Loopt vervolgens naar zijn scooter pal tegenover het café, haalt daar een ketting uit de buddyzit van 1.20 meter lang en loopt recht op de glazen deur af. Waar de portiers staan. Bezoekers deinzen achteruit.
Camerabeelden laten alles zien in de rechtszaal.
Jim loopt met zijn enorme scooterketting op de portier af, houdt zijn arm met ketting omhoog en slaat keihard. De portiers doen hun best de glazen deur, van tien centimeter dik beveiligd glas, snel te sluiten voor Jim’s geweld maar het is te laat. De deur breekt in duizend stukken. Het eindstuk van de ketting raakt de portier vol in zijn kaak en jukbeen. Jim loopt kalmpjes weg en nog geen tien seconden later zie je vier politieagenten achter hem aan rennen. Jim wordt gearresteerd.
De officier van justitie vraagt wat hij met die ketting van plan was. “Slaan”, zegt Jim. “Dan had hij me niet in mijn gezicht moeten spugen. Had hij dat niet gedaan, dan was dit niet gebeurd”.
De portier heeft het overleefd.
Jim drinkt meerdere flessen whiskey op een dag. Is bekend bij justitie vanaf 1997. Heeft een strafblad van de grond tot aan het plafond met kernwoorden: diefstal, laptophandel, diefstal van telefoons, mishandeling, zware mishandeling van vriendin, vuurwapenhandel, bedreiging met een mes, diefstal van een dekbedhoes en lampen bij Ikea (jawel) en erg veel met opium en zelfs iets met bolletjes.
Hij beredeneert alles vanuit een omgekeerde wereld. “Als ze mij geld hadden gegeven, dan had ik die laptop niet meegenomen”. Alles is de schuld van een ander maar zeker niet de schuld van Jim.
Hij groeit op bij zijn oma in Curaçao. Hij heeft geen opleiding en kan daardoor niet lezen en schrijven. Hij is nu 24 jaar in Nederland maar spreekt de taal nauwelijks. Een tolk vertaalt alles.
De officier zegt dat hij willens en wetens het risico heeft aanvaard met de ketting de portier zo hard te slaan dat hij zou worden gedood. Een glazen deur die je normaal gesproken nog niet met een hamer kapot slaat maar wel met een ketting? Dan is er enorme kracht gezet achter deze gekozen daad: poging tot moord.
De kans op herhaling is groot, geweld is Jim’s tweede natuur en afkicken van drank is nooit gelukt. Hij zat óf in de gevangenis, óf in de zittingszaal.
Het moet afgelopen zijn. De officier noemt 14 jaar voor moord. Omdat dit duidelijk een poging tót is, wordt de straf iets minder zwaar. Maar zwaar genoeg. Voordat ook de TBS-maatregel wordt opgelegd, vindt de officier dat er nogmaals goed moet worden gekeken naar de geestestoestand van Jim.
Daar is zijn advocaat het mee eens.
De zaak wordt aangehouden tot nader te bepalen datum voor een nieuwe zitting.
Tot die tijd gaat Jim terug naar Ter Apel, naar een cel met een stalen deur.
Stukken veiliger.
* De UITSPRAAK volgde op 27 april ’12 na nogmaals maanden van onderzoek naar de geestesgesteldheid van de man. 4 jaren celstraf en 1 jaar voorwaardelijk sprak de rechter voor de poging tot moord. De rechter is overtuigd van het feit dat de portier de klap met de ketting NIET had overleefd als deze hem vol geraakt had in het gezicht.
