Foto: Siiebrand Wiegman
Hij haalt nonchalant zijn handen door zijn haar en kijkt naar zijn keurig gepoetste schoenen. Hij staat op voor de rechter. Hij heet Johnny. Johnny- make- believe is een knappe veertiger om te zien, met een duistere kant. Hij kijkt wat onrustig de zittingszaal rond en het brutaaltje knipoogt naar mij. Vast een tip van zijn advocaat.
Hij woont in de provincie in een leuk huis en heeft een vriendin. Kleine correctie: meerdere vriendinnen. De man is wat men noemt: hot. Dat vindt hij zelf ook. Hij mag van zichzelf ontrouw zijn maar gebeurt dat andersom, dan is het niet zo’n fijne, die Johnny. Dan slaat hij. En stompt hij, smijt hij zijn vriendinnen door zijn huis en bedreigt ze. “Nog een keer en ik maak je af!” schreeuwt hij naar de 28 –jarige Loes die bekent dat ze verliefd is geworden op een ander. “Ik schiet je de kop eraf!” tegen Andrea, zijn andere vriendin, die het na jaren van samenzijn volledig met hem heeft gehad.
De 30-jarige Andrea heeft samen met Johnny een kindje van zes jaar. Ze is zijn ontrouw en slippertjes zat en verbreekt de relatie nadat ze te weten is gekomen dat hij iets heeft met meer dan vier vrouwen. Volgens Johnny bezit hij ze, die vrouwen. Mocht hij willen.
Andrea is slim. Zij onderzoekt zijn mobieltje na op alle nummers en adressen van de vrouwen die Johnny ‘bezit’ en benadert ze een voor een via de post en via haar eigen mobieltje. Ze begint een soort van clubje. De dames zijn allen van plan met hem te kappen en hem dat om de beurt te gaan vertellen. Kan hij bij de een zijn ei niet kwijt, dan knalt de ander hem de situatie voor zijn hoofd. Nergens kan hij meer terecht. Hij vermoedt dat Andrea achter dit alles zit, wat hem razend maakt.
In de nacht van vijf op zes februari 2012 staat hij bij Andrea op de stoep. Ramt de voordeur open, schreeuwt de boel bij elkaar en trekt haar aan haar haren door de hal. Stompt haar gezicht tot het rood en paars ziet en slaat in de woonkamer een glazen tafel kapot met een stoel. Met deze stoel slaat hij ook Andrea compleet out. Of ze wel even uit zijn leven wil blijven. Dat was juist Andrea’s bedoeling maar niet met een gekneusd gezicht, een gebroken onderarm en een gescheurde oogkas. Hij vertrek woedend en Andrea blijft achter met een slapend kind van zes boven en een pijnlijk gezicht. Buren, op het lawaai afgekomen, snellen te hulp. Ze verklaart ter zitting dat ze van hem geen andere reactie dan deze verwachtte.
Andrea doet de volgende dag aangifte. Foto’s bewijzen de mishandeling. Johnny is in geen velden of wegen te bekennen. Als Andrea’s ouders de volgende dag hun kleinkind van school willen halen zegt de juf dat het al is opgehaald door Johnny. Andrea belt in paniek met de politie. Een zoekactie volgt. Al Johnny’s vrouwen worden door Andrea ingelicht en door de politie ondervraagd. Onttrekking aan het ouderlijk gezag. Ontvoering. Dan ga je te ver. Hij wordt in Almelo staande gehouden met de zesjarige achterin. Op weg naar een vrouwelijke ‘kennis’. Op het bureau liggen inmiddels vier aangiftes tegen hem wegens mishandeling, dreiging en een poging tot doodslag. Extra.
De ideale schoonzoon krijgt na de fikse eis het laatste woord in de rechtbank: “Ik vind dat ze mijn privacy hebben geschonden, die wijven.”
Ja hoor, Johnny. Je hebt gelijk.
* Mijn rechtbankverslagen zijn gebaseerd op de werkelijke gebeurtenissen en feiten genoemd in de rechtbank. De namen van slachtoffers, verdachten en daders zijn gefingeerd. Soms ook woonplaatsen, uit veiligheidsoverwegingen voor betrokkenen, slachtoffers en (misdaad)journalisten.
