De stad. Waar in het donker de dagen worden vergeten. Het duister omhult, verhult, verplettert.
De stad. Waar mijn hart ligt. Met zijn gebouwen, straten. Natte stegen. Volle kroegen. Volheid.
De stad. Waar van gehouden wordt als een gekoesterd kind. De stad, die geheimen kent en leugens. Pracht. Misdaad.
De stad. Met diepen in het ondiepe, mysterieuze kwartieren. Bruggen en kanalen. Klinkerpaden. Schaduwen.
Vol van alles. Vol ruimte. Vol met meer. De stad van kansen. Van heimwee. Thuis. Huis. Welkom.
De stad waar men niet verveelt. Kan rondkijken naar hartenlust. Kan zijn met plezier. Terugkeren is houden van. Houden van is de stad.
In al haar schoonheid.
Prachtige foto van Siebrand Wiegman. Zie ook: JouwStad Groningen.
