Foto: Karin.
De meervoudige strafkamer behandelt doorgaans ingewikkelde en zware strafzaken. In tegenstelling tot politierechterzaken doet de meervoudige kamer niet direct uitspraak na behandeling van een zaak. In bijna alle gevallen volgt het vonnis na maximaal veertien dagen.
De meervoudige kamer bestaat uit ten minste drie rechters. Zij behandelen meestal zaken waarbij door het Openbaar Ministerie (OM) een celstraf wordt geëist die langer dan één jaar is. In deze ‘kamer’ bevinden zich dus standaard echte boeven. Zou je denken.
Flip (24) heeft ergens in september vorig jaar niet zijn allerbeste dag. Werkloos teruggekeerd uit Dublin woont hij tijdelijk bij zijn moeder in. Dat Flip niet lekker in zijn vel zit komt mede doordat de buurvrouw haar kater buiten laat lopen. Het dier heeft vlooien, zegt Flip op zitting. Flip heeft meer dan honderd vlooienbeten van het dier op zijn lichaam en dat is de schuld van de buurvrouw.
Flip heeft eerder die maand een nog dramatischer dag. Op zijn bankrekening wordt door een storing bij de ING-bank per ongeluk 2.5 miljoen op zijn rekening gestort. Flip springt bijna een gat in de lucht, maar beseft dat dit een fout moet zijn. Vlak voor hij met de bank belt, maakt Flip een foto van het digitale afschrift met daarop het astronomische bedrag. Deze foto stuurt hij naar kameraden. Nog voor de foto Facebook en andere social media bereikt, herstelt de bank de fout, en staat Flip’s rekening weer op nul. Flip krabt enkel wat aan zijn vlooienbeten.
Eén van zijn kameraden deelt met anderen de foto van Flip met daarop het afschrift met de 2.5 miljoen. Al snel meldt iemand bij de politie dat Flip misschien wel in duistere zaken zit. Flip maakt zich inmiddels drukker om andere dingen dan zijn vermeende rijkdom.
Uit het raam kijkend op de 13e september in 2015 ziet Flip de buurvrouw lopen. Flip bedenkt zich niet en stapt op haar af. Of ze die vlooienbaal van haar nu eens gewoon in huis laat, óf laat inslapen en anders helpt hij haar daarbij. De buurvrouw weigert met Flip te praten. Flip vernield daarop haar tuinhek met een daarop staande tuinkabouter, en smijt een plank van het hek naar het hoofd van de buurvrouw. Raak. De tuinkabouter krijgt ook de volle laag en valt in stukken uiteen op de grond. Ziedend van woede en verdriet alarmeert de buurvrouw de politie.
Zodra drie agenten aan de deur van Flip verschijnen, deelt Flip een agent een kopstoot uit, spuugt hij een andere agent in het gezicht en schreeuwt hij naar haar dat hij aids heeft. Daarbij roept hij dat ze zich van achteren moet laten naaien. Weer een andere verbalisant krijgt een trap tegen zijn kuit. Nadat Flip een autoruit en een portier van de politiewagen heeft vernield, wordt hij door de agenten met pepperspray bespoten en tegen de grond gewerkt.
Op zitting – veertien maanden na de serie misdrijven op die bewuste dag – komt het hoge woord eruit. Flip zat in september in een slechte periode. Hij was werkloos geworden en had juist op die dag een black-out. Daarbij voelde Flip extreme angst voor de politie, moet de rechter weten. “Er was al iemand verhoord in verband met die 2.5 miljoen euro op mijn rekening. Dat kwam door die foto. Ik was bang dat de politie me kwam halen omdat het daar misschien mee te maken had”, zegt Flip. Maar de politie komt omdat Flip zijn buurvrouw bedreigt en mishandelt, én omdat Flip de tuinkabouter rake klappen heeft verkocht.
Vier personen aanvallen waaronder drie agenten. Mishandeling, vernieling en belediging. Een gekneusde kaak en dito jukbeen, een gescheurde werkbroek, een ingetrapt portier, een gebroken raam, een vernield hek en – on top of the bill – een mishandelde tuinkabouter. Flip heeft een wildwesttafereel veroorzaakt en heeft zich bij aanhouding hevig verzet.
“Normaal vertoon ik nooit agressief gedrag”, zegt Flip hoopvol tegen de rechters. Hij woont en werkt inmiddels weer in Ierland, en is volgens zichzelf heel goed bezig. Over het agressieve gedrag denkt het Openbaar Ministerie toch anders. In juli van dit jaar en in 2014 is Flip ook al eens veroordeeld voor mishandeling. Hij kreeg hiervoor geldboetes opgelegd. De officier is een geldboete eisen nu niet meer van plan. “De man is totaal geflipt geweest, hij voelt het maar”, zegt hij.
In zijn requisitoir zegt de officier van justitie iets dat wenkbrauwen doet fronsen. “Als deze zaak eerder was behandeld, had ik zeker 18 maanden geëist.” Maar de zitting wordt pas veertien maanden na de ‘black out’ van Flip behandeld. Omdat het OM de zaak veel te lang op de plank heeft laten liggen.
Wat volgt is een eis vol natte winden, mét pakketkorting. Flip moet, als het aan het OM ligt, een taakstraf van 200 uurtjes uitvoeren en acht maanden voorwaardelijke celstraf krijgen met een proeftijd van twee jaar als stevige stok achter de deur. Daarbij eist de officier dat Flip de slachtoffers ruim 1100 euro aan schadevergoedingen betaalt. “Dat meneer nu weer in Ierland woont, daar kan ik niet mee zitten”, zegt de officier. De enorm zware eis dendert door zittingszaal 14. Iedereen, inclusief een tweetal rechtbankverslaggevers waaronder ondergetekende, is er stil van.
De buurvrouw, die van de vlooienkat, verschijnt niet op zitting. Middels een slachtofferverklaring voorgelezen door de officier van justitie, laat ze weten dat ze getraumatiseerd is. Dat ze de mishandeling van haar tuinkabouter niet kan verwerken omdat het beeldje een erfstuk van haar moeder was.
De meervoudige strafkamer. Dat zijn de meest verschrikkelijke zaken. Na zeven jaar rechtbankverslaggeving durf ik dat hardop te zeggen.
Uitspraak op 15 december.
*Alle rechten waaronder de auteursrechten berusten bij Karin Smalbil. Foto: privé-bezit Karin.
