Foto rechtbank Groningen: Siebrand H. Wiegman
‘Geeft u me asjeblieft de ISD, mevrouw de rechter.’ Lena praat luid in de zittingszaal. Met veel armgezwaai maakt ze de rechters duidelijk dat een ‘FPK’ (Forensische Psychiatrische Kliniek) haar niet meer helpt. ‘Want wat gebeurt er dan? Dan sta ik zo weer op straat en gebruik ik gewoon weer. Ja, hallo, ik ben niet achterlijk!’
Lena. 30 jaar jong. Verslaafd. Een strafblad vol met diefstallen. Ze heeft weer gestolen. Na wat sputteren, bekent ze de diefstal van een telefoon in het Vrijdag Theater in juli. En de diefstal van een armband. De diefstal in de kerk? Toen ze naast de garderobe zat terwijl er gezongen werd? Welnee. Vijf diefstallen en een heling. Daarvoor zit Lena vandaag voor de rechters.
‘Ik wil gewoon echt kunnen beginnen, weet je wel.’ Lena laat met haar voorbarige ideeën de rechters enigszins verbouwereerd in hun stoelen zitten. Zo hoort het helemaal niet te gaan. Rechters willen haar verhaal, de officier van justitie doet dan een voorstel aan de rechters, haar advocaat pleit daarna en dán pas krijgt Lena het laatste woord.
Lena heeft heel andere plannen. Ze wil het over de diefstallen eigenlijk niet hebben. En over het drinken dat ze kreeg aangeboden nadat ze bij iemand aanbelde om een tientje te vragen en diegene bestal van een telefoon, ook niet. ‘Kijk. Lang verhaal kort: Ik heb ISD nodig. Alstublieft geeft u me dat, mevrouw de rechter. En kunt u dat nu niet al meteen uitspreken, want anders moet ik nog langer wachten en gaat het gewoon weer fout! Ik ben ziek in mijn hoofd. Dat weten jullie toch?’
Enigszins verrast begint de officier aan zijn verhaal. ‘Op zich heel opmerkelijk dat een verdachte zelf om de gevreesde ISD vraagt.’, zegt hij. Buiten haar vraag, leek hem dit de meest passende straf. Ook als ze er zelf niet om had gevraagd, voegt hij er nog aan toe. Omdat Lena de fout heeft gemaakt in haar proeftijd opnieuw te stelen, moet er nog zes maanden cel worden uitgezeten. Maar de officier eist het als volgt: Na een 2-jaar durend ISD traject krijgt Lena alsnog de 6 maanden cel als een zwaard van Damocles boven haar hoofd.
De rechters trekken zich terug voor beraad en doen toch vervroegd uitspraak in de zaak: Lena. Zij krijgt wat ze wilde: 2 jaar ISD. En vooruit: die 6 maanden neemt ze popelend van ongeduld op de koop toe. Ze heeft, zo lijkt het, bijna de loterij gewonnen.
Ze draait zich. Haar moeder zit op de publieke tribune, achterin de zittingszaal. Ze lacht naar haar moeder en zegt dan: ‘Hee, hoef je woensdag ook niet komen, dan kan dat zaterdag maar direct. Goed, he?’
Uitspraak op 12 oktober.
*De maatregel ISD is een maatregel om meerderjarige stelselmatige daders te plaatsen in een daartoe aangewezen inrichting. De wet is op 1 oktober 2004 in werking getreden. Met deze wet heeft de wetgever beoogd stelselmatige daders, die door het plegen van reeksen delicten veel criminaliteit en onveiligheid veroorzaken, voor een periode van maximaal twee jaar in een inrichting te plaatsen die specifiek voor hen bestemd is. Bron: Openbaar Ministerie.
Foto rechtbank Groningen door Siebrand Wiegman.
*Alle rechten waaronder de auteursrechten berusten bij Karin Smalbil.
Het is niet toegestaan om zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van mij columns, verhalen en html-codes daaronder begrepen via elektronische en gedrukte media of op welke andere wijze ook, op te slaan en/of te verspreiden.
