Brothers in arms
Bij de politie komt in februari 2013 een melding binnen. Er zouden twee mannen een gebouw aan de Vechtstraat zijn binnen gegaan. De beller is de eigenaar van het pand. Bij hem is ingebroken. Er missen spullen als een kraan en andere sanitaire onderdelen. Wanneer de politie arriveert, zien ze dat het gaat om bekenden van de verbalisanten. In de maanden voorafgaand aan dit incident gonst het van de inbraken in de stad maar ook in Zuidlaren en zelfs in een verzorgingstehuis. Een E-bike, een fust bier, een fiets, een MP-4 speler, een mobieltje, een accu. Het zijn Johnny(36) en Joost(29). Zij worden tevens verdacht van het mishandelen van hun vader. U leest het goed.
De accu
Nadat ze bij hun moeder hebben gegeten hoort Joost Johnny zeggen dat ze samen nog even naar het bouwpand moeten. Er wordt een fiets geregeld en de heren gaan op weg. Ze stelen accu’s. Met de fiets aan de hand loopt de ene broer, de andere ondersteunt de accu’s voor het geval ze vallen. Ze worden betrapt. Joost komt weg met een accu maar Johnny niet. Op het bureau bekennen de heren de diefstallen die ik al eerder noemde.
Vader in badjas
De broers doen alles samen. Samen op rovers pad, samen op het bureau en samen junk. Het zoveelste feit op de dagvaarding bestaat uit diefstal door middel van braak en inklimming bij hun vader. Ze willen nog even wat spullen bij de man gaan halen en drukken een kozijn in. Ze klimmen via een raampje naar binnen. Allemaal heel normaal. Vader verzoekt hun het huis onmiddellijk te verlaten maar dat doen de broertjes niet. Vader probeert de heren in de richting van de achterdeur te duwen maar het loopt volledig uit de hand. Joost grijpt zijn vader en slaat hem. “Ik heb niet anders gedaan dan hem de badjas over de kop trekken, meer was het niet.”, verklaart Joost ter zitting. Stiefmoeder bedenkt zich niet en grijpt naar de pepperspray.
Vol
De officier van justitie stipt de heren kort maar krachtig aan: “Het strafblad van Johnny is een spoor van rottigheid en ellende. Dat van Joost ook maar in mindere mate. Ze eist voor Johnny vijftien maanden en voor Joost acht maanden met een proeftijd van drie jaar.”
“De kamer stond vol met pepperspray”, zegt de advocaat in zijn pleidooi. “Volledig onnodig, er was niets aan de hand.” Hij is sterk van mening dat deze jongens, nu ze geen drugs meer gebruiken –zelfs geen methadon- een kans moeten krijgen en wel heel snel omdat het anders de verkeerde kant weer op zou kunnen gaan. Broer Johnny zegt het als volgt tijdens de zitting: “Geef mij een stukje begeleid wonen en gooi mijn broertje in een verslavingskliniek, dan is het probleem met ons opgelost.” Joost vraagt nog schamper: “Hoe lang moet ik dan zonder mijn huisdier?” Een laatste woord hebben ze niet.
Schadevergoeding
Opvallend is de ingediende schadevergoeding van de vader, buiten die van de andere bedrijven waarbij is ingebroken. Hij vordert 360, 08 euro aan immateriële kosten en daar zit een tientje bij voor de reiskosten naar Bureau Slachtofferhulp.
Uitspraak 13 februari a.s.
Foto: Siebrand Wiegman.
