Wanneer je als 37- jarige man seksueel misbruik maakt van een meisje van 16 met een geestelijke achterstand, dan mis je niet alleen een belangrijke schakel maar dan ben je gewoon ook heel erg strafbaar.
Dan gebruik je haar onmacht en haar “wilsonbekwaamheid”. Artikel 243 van het Wetboek van Strafrecht.
In de zittingszaal zit Diego. Irakees. Hem wordt verweten seks te hebben gehad met Elise, die een geestesstoornis heeft en dus niet wilsbekwaam is.
Hij heeft 18 maanden celstraf achter de rug voor een poging tot doodslag wanneer hij in het begin van 2006 vrijkomt. Hij heeft dan geen vaste woon- of verblijfplaats en scharrelt wat rond in de provincie.
In een internetcafé ontmoet hij de zwakbegaafde, 16-jarige Elise.
Ze raakt erg onder de indruk van Diego.
Ze is emotioneel erg kwetsbaar door haar geestesvermogen met een kinderlijkheid van een meisje van elf jaar.
Dat hij heeft vastgezeten maakt haar niets uit en haar ouders ook niet want Diego mag na een aantal maanden tijdelijk bij hun komen wonen.
Ze hebben daar elk een eigen kamer, vertelt Diego aan de rechter. Dit via een tolk want de Nederlandse taal gaat hem nog niet zo goed af.
De rechter vraagt hem uit te leggen wat voor soort relatie dit was. “Ik zag haar als mijn zusje, zij was familie. Ik wilde haar beschermen”, zegt hij.
Diego beschermt de zwakbegaafde Elise zo goed, dat hij haar vastbindt met een kattentuigje, een schroevendraaier in haar vagina stopt en meerdere malen per dag, ook anaal, seks met haar wil. Ze moet in opdracht van hem ook geld stelen. Ze is niet tegen Diego’s macht opgewassen.
Wanneer hij een eigen woning krijgt gaat de ‘relatie’ en het misbruik gewoon door. Elise blijft naar hem toe gaan als door een magneet aangetrokken. Zij kan daar niets aan doen, ze weet niet anders.
Moeder ontdekt gedragsveranderingen bij haar dochter. Ze wil onmiddellijk douchen zodra ze bij Diego is geweest en ze heeft veel blauwe plekken op haar lichaam.
Het is dan inmiddels 2009.
Zodra ze zich veilig voelt, doet Elise haar verhaal.
Aangifte volgt.
Bij de politie verklaart Diego dat je Elise alles kon laten doen wat je maar wilde.
Dat mag hij gaan uitleggen voor de rechters.
“Van seks was pas sprake toen Elise al 18 was en ze wilde zelf heel vaak op een dag. Ik was te moe en dan wilde ik nooit”, zegt Diego. “En van vastbinden klopt niets, er zijn immers geen foto’s van haar polsen”…. En daarmee gaat Diego nat want er is door de rechter niets gevraagd over polsen.
Hij praat zijn mond voorbij en maakt een grote fout. Zijn raadsman fronst.
Volgens Diego is het altijd een gelijkwaardige relatie geweest tussen hem en Elise en is het een complot dat hij voor de rechters zit. “Ik hoop op een eerlijk proces”, zegt hij. Deze uitspraak hoor je vaak door verdachten roepen die zelf geenszins eerlijk zijn geweest maar dit terzijde.
Opeens wordt het Diego allemaal teveel. Hij moet dringend naar het toilet. De rechters vinden dat goed. Of hij wel terugkomt.
Jazeker komt Diego terug want hij is van het halsstarrige type wat niet zo makkelijk opgeeft.
Bij terugkomst veegt hij met zijn hand langs zijn mond wanneer hij weer gaat zitten.
Mijn vermoeden is dat hij heeft gespuugd.
Zal dat komen van de strafeis van 15 maanden die de officier van justitie voor hem op tafel legt…… of van walging van zichzelf….
De uitspraak volgt op 9 februari.
15 maanden is wat de straf is. Uitspraak conform de eis.
Wat een ellendeling.