Zijn blauwe Ford Escort Klipper wordt op 19 april 2010 na tips gevonden aan de Groningse Wenckebachlaan. Opvallend zijn de beschadigde wieldoppen, duct tape op de achterbumper en een deuk in de rechter voordeur. Deze auto staat daar volgens getuigen al sinds 16 april. De auto wordt leeg aangetroffen. Michael de Vrieze, dan 45 jaar, wordt vermist.
Schaken. De in Burum (Frl. red.) woonachtige man, heeft een avondje fanatiek geschaakt en gegeten met zijn schaakclub ‘De Twee Kastelen’. Het is 10 april. Hij stuurt om 22.15 uur nog een mail naar een schaakvriend over een wedstrijd en dat is het laatste wat Michael aan data verzendt. Hij bezoekt nog de site van de ING bank. Na de tiende heeft niemand Michael meer gezien.
Casino. Op 11 april staat een man aan de balie van het casino aan de Gelkingestraat. Cafer G. Een in Nederland illegaal verblijvende Turkse man. Hij wil een bedrag opnemen met een creditcard. De dames van het Casino vragen om een identiteitskaart. Deze kaart is van De Vrieze. G. zegt nog dat hij en zijn ‘broer’ totaal niet op elkaar lijken. De argwaan is gewekt. Er wordt in totaal nog twee keer gepind die avond, met de pas van Michael aan de Dierenriemstraat –een bedrag van 250 euro- dit om 19.40 uur. Daarna nog twee keer in de Gelkingestraat, om 19.55 uur en een poging daartoe om 20.03 uur. Vanwege een limiet mislukt dat.
Cafer G. G. woont in bij een vrouw in Groningen, hij noemt haar tante. Deze ‘tante’ is de vriendin van De Vrieze. De week van de verdwijning van De Vrieze ligt zij ernstig ziek in het ziekenhuis. Vanaf de dag dat Michael van de aardbodem verdwijnt, verandert het opnamegedrag van zijn bankrekening. Op 12 en 14 april is er ineens weer activiteit op de pc van De Vrieze. G. is kort daarvoor in de auto van De Vrieze geflitst vlakbij Burum, richting het huis van de verdwenen man. De telefoongegevens van G. worden twee keer aangestraald in die buurt. Op 14 en op 19 april verzendt de bank een brief met de mededeling dat er een nieuwe pincode klaar ligt. Zodra er ook maar geld op de rekening staat van Michael de Vrieze, wordt er opgenomen. Op 15 en op 19 april worden zelfs drie pogingen binnen een minuut ondernomen om het saldo te achterhalen vanuit een internetcafé. Ook daar stralen masten het telefoonnummer van G. aan.
De vermissing. Een schaakvriend maakt melding van de vermissing van De Vrieze. Hij is al twee weken niet komen opdagen bij een belangrijke schaakwedstrijd en nog vreemder; hij geeft schaaklessen aan kinderen en dat zal hij nooit overslaan. Ook heeft hij zijn dementerende vader niet meer bezocht. Daar ging hij om de week naartoe.
De vlucht. Op 20 april boekt G., de man naar wie alles wijst, een enkele reis naar Turkije. Hij heeft dan al de dag daarvoor een poging gedaan een ticket te kopen met de pinpas van De Vrieze maar dat mislukt. Bovendien is vliegen dan onmogelijk vanwege de beroemde aswolk in het luchtruim. Vanaf 17.20 uur heeft meneer ineens een andere sim kaart in zijn telefoon gedrukt en de vogel is gevlogen. Op 7 mei vraagt hij vanuit Turkije nog even een verhoging van de banklimiet aan en pint drie keer met de pas van… De Vrieze. G. wordt in de gaten gehouden.
Sporen van bloed. Het bloed dat wordt gevonden in de woning van tante, is het bloed van Michael de Vrieze. Op de banken zijn grote vlekken zichtbaar gemaakt met Luminol spray. Op de grond en onder de trap bij de gangkast liggen bloedvlekken afkomstig van De Vrieze. Op de deurpost zijn vlekken te zien met het blote oog en in de rubberen ring van de wasmachine zitten resten bloed. Op de glazen deur van de wasmachine zit een in bloed doordrenkte vingerafdruk van G., met het bloed van De Vrieze. Het huis is grondig schoongemaakt. In de schuur ligt een Perzisch tapijt ineen gerold met bloed en met een voetafdruk van de Vrieze. En dan nog de getuige die G. ooit eens heeft horen zeggen: “Als ik iemand dood maak, dan vindt niemand hem terug. Niet in Nederland en ook niet in Turkije.” Daarbij de verklaringen van zijn broer en teveel toeval bestaat niet.
Op weg naar Rusland. Cafer G. kan niet worden opgepakt in Turkije omdat Nederland geen uitleveringsverdrag daarmee heeft. Het wachten is op het moment dat hij dat land verlaat. Dat doet hij een jaar later. In Rusland wordt hij opgepakt. Het land waar hij ooit eens vastzat wegens wapenbezit. Het is november 2011. De Vrieze is dan nog maar een week officieel dood verklaard.
Ter zitting. De officier van justitie zette donderdag jl. in een prachtige, sluitende, PowerPointpresentatie verschillende scenario’s uiteen en maakte duidelijk dat De Vrieze moet zijn vermoord en dat G. hiervoor de verantwoordelijke man is. De Vrieze was niet depressief. Niets duidt op zelfmoord, niets duidt op een vrijwillig vertrek. De Vrieze zit niet op een tropisch eiland. Waarom liet Cafer G. in alle haast zijn hoogzwangere vriendin Jany achter toen hij vluchtte naar Turkije? De officier eiste tegen de ontkennende Cafer G. tien jaren gevangenisstraf. De uitspraak in deze bizarre zaak is op 24 januari.
Veroordeling zonder lijk. Een moordzaak zonder lijk is lastig. Justitie voelt zich sterk door een arrest van het Arnhemse Hof in mei van dit jaar. Frans J. werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 jaar voor de moord op hobbyfotograaf Henk Peters uit Doorwerth. Ook Peters werd nooit gevonden. Iets dichter bij huis is daar de nooit opgeloste moord zonder lijk- zaak: De verdwijning van Ilham Benchelh uit Siddeburen.
