De Dalton-brothers Bob en Martijn.
In de zittingszaal geven ze elkaar nog even stoer een ‘box’ met een vette knipoog. Dit wordt onmiddellijk door parketpolitie tegengegaan want er mag niet met elkaar gesproken worden. Beide heren kom tegelijkertijd voor de rechter. Dat is economisch gezien handiger.
De heren ( beide van ‘91) kunnen gaan zitten en wel voor het volgende:
Openlijke geweldpleging, bedreiging, mishandeling, diefstal, afpersing en poging tot diefstal en verbale bedreiging.
Ze vernielen onder andere: een bankje bij een ziekenhuis, proberen met afpersing geld te stelen, halen een fiets van een slot, breken een vouwfiets open, mishandelen in Groningen, drinken zich lam en pogen meerder keren te stelen in ‘vereniging’ etc…
Een waslijst. Het is 17 september 2010.
De heren zijn op jagerspad in de stad. Er lopen wat meiden met hun mee. Ze zuipen zich een stuk in de kraag en struinen rond. Een 15-jarige jongen zou een meisje lastig hebben gevallen, Joke. En Joke hoort bij hun. Wegwezen! Maar nu hij er toch is, kan hij fijn ook zijn dure telefoon afstaan. Dat wil de jongen niet. Er wordt gescholden en getrokken en hij wordt geslagen. Met als toetje een enorme kopstoot. Door Bob. Joke ziet dat. Ook dat de knaap van 15 bij zijn kraag wordt gevat en tot drie keer toe in zijn gezicht wordt geslagen. Door Martijn.
De telefoon is binnen. En de fiets ook.
Vervolgens gaan ze naar de supermarkt vlakbij het station, halen zich een “tray” bier na het drinken van een hele fles Berenburg. De hoeveelheid drank die ze nuttigen vervaagt elke herinnering aan welke daad ook.
Er wordt naar de heren gezocht. Dit komt Bob ter ore. Vervolgens gaat Bob naar Martijn om hem dreigend te verplichten nergens over te praten. “Want ik zoek je op en ik maak je af”.
Rechter: “Klopt dat?”.
Bob: “Dat dat heb ik helemaal niet gezegd”. “Ik heb ook geen kopstoot gegeven. Ik denk nog: ik loop hier bij weg, dadelijk nog ‘slagerij’ (in prachtig dialectvol Gronings)”. Moeder verklaart dat Bob zo’n lieve jongen is maar moeders hebben wel vaker een ander beeld van hun zoon.
Bob herinnert zich van de kopstoot niets. Zijn geheugen gaat volgens de officier ‘aan en uit’. En hoe komt die afgeperste telefoon dan bij Joke? En die fietsendiefstal dan? Dat bekennen ze wel, ook de vouwfiets, en Martijn geeft toe klappen te hebben uitgedeeld aan de 15-jarige.
De jongerenwerker zegt over Martijn dat het een goede jongen is, als hij zich maar aan regels houdt en geen foute vrienden heeft. Maar Martijn houdt zich niet aan regels, want hij overtreedt de alcoholschorsing, heeft een leerstraf gehad op zijn 16e, heeft een 12 pagina’s tellend strafblad, in 2007 gezeten voor brandstichting, in 2009 een straf gehad van 18 maanden, waarvan 8 voorwaardelijk en in die voorwaardelijke maanden pleegt hij deze feiten. Hij zit er ongeïnteresseerd bij en wanneer de reclassering hem wil spreken over een vervolgtraject, verslaapt hij zich op de dag van de afspraak. Hij is duidelijk niet gemotiveerd.
Bob daarentegen juist wel. Heeft ook zijn vest aangedaan die hij op de dag van de daden droeg. ”Dan kunnen jullie hem ook even in het echt zien, ja”. Hij wil wel vooruit. “Ik beland in de goot, dit is de laatste keer dat ik ‘hierzoot’ zit”. “Als ik niet onder invloed van drank ben, doe ik niks”, zegt Bob nog tegen de officier.
Volgens de officier van justitie zijn de twee jonge gasten zelf ‘foute vrienden’ en is hun hele rapport doordrenkt van alcohol. De eis voor Bob luidt : 240 dagen celstraf, 118 dagen onvoorwaardelijk, een verplichte deelname aan de FPA-training in Zuidlaren * voor maximaal 12 maanden en reclasseringstoezicht voor een tijd van 2 jaar en een te betalen schadevergoeding van 300 euro.
Voor Martijn ziet de eis er als volgt uit: 90 dagen zitten waarvan 77 voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. Een werkstraf van 100 uren en verplicht reclasseringstoezicht voor de duur van twee jaar en ook hij mag 300 euro aan schadevergoeding gaan betalen.
De Daltons zijn er klaar mee.
Uitspraak op 19 januari
* http://www.forint.nl/Zorgfuncties/Intensieve%20Zorg/Pages/default.aspx
Leuk blog Karin! Ga zo door..!