Deze week gaat de column niet over incestueuze zaken, misbruik, verkrachtingen of vaders die hun eigen dochter niet met rust laten. Je kunt van dat soort zaken als rechtbankverslaggever af en toe je neus goed vol hebben. De zaak van deze week gaat over een ietwat luchtiger doch strafbaar feit, namelijk: schending van de eerbaarheid.
Fatsoen op seksueel gebied Schending van de eerbaarheid is strafbaar gesteld bij Artikel 239 van het Wetboek van Strafrecht. Eerbaarheid is wat men noemt: “fatsoen op seksueel gebied.” Het is degelijkheid, deugdelijkheid, eer, fatsoen, kuisheid en schaamachtigheid. Zo staat het in het woordenboek. Wanneer je deze eerbaarheid schendt, dan staat daar een straf tegenover. Je trekt namelijk je broek niet naar beneden op de openbare weg. Zoiets.
De broek op de enkels Joost, 54 jaar, dakloos van beroep, klopt de elfde mei van het jaar 2012 aan bij het dak- en thuislozencentrum in de stad. Hij is een ruziemaker, dat weet men daar. Hij heeft verscheiden waarschuwingen gehad maar vooruit, hij mag blijven slapen. Zodra Joost een fles aan zijn lippen zet –en dat is ongeveer twintig keer per dag- dan wordt hij strontvervelend. Dan klaagt hij, moppert over een zogenaamde deelplaats om te slapen, het eten etc. Vooral het niet mogen drinken in het centrum vindt hij te kinderachtig voor woorden. Hij heeft zijn bierbuik vol van regels in het opvanghuis. Die lui daar hebben immers werk omdat hij dakloos is, nietwaar? Zo denkt hij. Midden in de nacht maakt Joost, zoals gewoonlijk, ruzie met mede- daklozen maar na het ontbijt is het voor de begeleiders van het opvanghuis genoeg geweest. Hij mag vertrekken en hoeft niet terug te keren.
Het geslachtsdeel Scheldend verlaat Joost het huis voor een bezoek aan de eerste de beste supermarkt. Een flesje bier kan geen kwaad na zoveel stress. Hij is boos. Het systeem heeft hem zijn rechten ontnomen. Hij laat zich niet behandelen als een kind. Tijdens zijn wandeling richting zijn dagelijkse roes ziet hij twee dames lopen naast een scooter. Ze kijken naar zijn warrige haar en zijn kleding. “Kunnen jullie het zien?” brult hij vanaf het trottoir. Hij bedenkt zich niet, grijpt zijn riem en knoopt zijn broek los. Hij gooit zijn geslachtsdeel naar buiten. “Zo dan!” schreeuwt hij de geschrokken dames toe. Gefrustreerd schuifelt hij met zijn broek op zijn enkels verder. Hij lacht zich letterlijk zijn lul uit zijn broek.
Blootlopen op openbare weg strafbaar In dit mobiele tijdperk is de politie natuurlijk snel gebeld. Joost wordt in zijn kraag gevat en meegenomen. Hij heeft drie straten lang in zijn ontblote zaakje gelopen, nogal wat mensen geshockeerd en het is een strafbaar feit. De officier van Justitie vindt dat het maar eens afgelopen moet zijn met de blootloperij van Joost, dit is nu de derde keer sinds 2008. Hij schijnt het steeds vaker te moeten doen. Zij eist een taakstraf van 40 uren en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken. Daarbij een proeftijd van twee jaren.
“Waar gaat het nu over” Zijn advocaat pleit voor vrijspraak want ach, waar gaat het nu over. Joost heeft vanaf zijn vroege dakloze status wat moeite met tegenslag en regels. Hij wilde een punt maken. Natuurlijk, netjes is het niet maar de stress van het weer niet welkom zijn in het centrum werd hem teveel. Een voorwaardelijke straf zou goed passen bij de (ter zitting niet verschenen) Joost.
Straf De rechtbank oordeelt dat het gedrag van deze man niet kan worden getolereerd. Gelet op de aard en de ernst van het bewezen en strafbaar verklaarde, acht de rechtbank de beslissing passend bij de eis van de officier.
* Mijn rechtbankverslagen zijn gebaseerd op de werkelijke gebeurtenissen. De namen van slachtoffers, verdachten en daders zijn gefingeerd. Soms ook woonplaatsen, uit veiligheidsoverwegingen voor betrokkenen, slachtoffers en (misdaad)journalisten.
Foto: www.Foter.com, rechtenvrije foto ‘s.
als ik hem er uit zou kunnen lachen deed ik het. weer te leuk!!